یک ماهی است که سوژه ای جدید و خیلی خاص در فضای مجازی نیامده است. مردم هیجانی ایران ابتدای امسال سیل دروازه قران شیراز، گران تر شدن ارز و بالتبع ارزاق سفره خود، ماجرای دکتر نجفی و مرحومه استاد را پشت سر گذاشتند و الان بدون سوژه روزگار می گذرانند. در ماجرای سیل شیراز دریای تحلیل ها و نقدها صورت گرفت و مدتی بعد کسی نپرسید بالاخره این سیل را چه عواملی و چه کسانی باعث شدند؟ چه کنیم تا از وقوع مجدد آن جلوگیری کنیم؟. با یک رویداد هیجان می گیریم و خیلی سریع با بروز رویدادی جدید، اتفاق قبلی را فراموش می کنیم. اندیشه ورزی و مهارت حل مساله در زندگی هایمان جایی ندارد. سطحی نگری و عملیات بسیجی وار و فارغ از نگاه بلندمدت بخش لاینفک زندگی هایمان شده است. مدام نیاز به خوراک برای هیجان گرفتن پیدا می کنیم و آنها که به این موضوع پی برده اند چه خوب از آن نهایت استفاده را می برند. می دانند که اگر مدام احساسات ایرانی را تحریک نکنند، او کم کم به سراغ اندیشه می رود و تقویت خود شناسی و تفکر انتقادی مردم، پاشنه آشیل بسیاری از بنیان های امروز جامعه ایران محسوب می شود!
کنیم ,سیل ,یک ,ماجرای ,اندیشه ,زندگی ,زندگی هایمان ,مردم هیجانی ,و خیلی ,می کنیم ,برای هیجان
درباره این سایت